Laurence Neede

/0 Reacties/in /door

Een paar keer eerder had ik  Laurence Neede al ontmoet en altijd knikten we vriendelijk naar elkaar. Op een dag vraag ik wat hij denkt van een goed gesprek. ‘Waarover’, vraagt hij. Om hem niet direct af te schrikken, zeg ik: ‘Over de revolutie!’ Dat wil hij wel en geeft me zijn telefoonnummers. ‘Bel me maar!’

We spreken af in Ocer, het partijgebouw van de NDP. Op de afgesproken dag belt hij me. Gelukkig niet om af te zeggen, maar of het iets later kan. Zijn vrouw moet voor controle naar het ziekenhuis. ‘U weet hoe vrouwen zijn. Als je niet mee gaat, vinden ze dat je geen
aandacht voor ze hebt.’

Lees meer

John van Niesewand

/0 Reacties/in /door

Op maandag 19 november 2007 heb ik een afspraak met de president van het Hof, John von Niesewand. Het Hof bevindt zich in een een statig pand uit de koloniale tijd aan de Mr. de Mirandastraat, in het hart van de stad . Op de bovenverdieping wordt nog recht gesproken.

Von Niesewands kamer in het Hof van Justitie is een oase van rust. Ik kijk terloops om me heen voor ik plaats neem. Naast zijn bureau met wat stoelen er omheen staat de Surinaamse vlag. In de kamer staan ook een bankstel van zachtgroen leer en boekenkasten met dossiers. Aan de wand hangt een oude prent.

Lees meer

Zwijgen is overleven

/0 Reacties/in /door

Sinds mijn laatste verslag is er veel gebeurd. Teveel! Ik heb de meest uiteenlopende bijeenkomsten – soms ook gewoon voor mijn plezier – bezocht en veel mensen ontmoet en gesproken. Altijd op zoek naar die ene persoon, die de meest betrouwbare en spraakmakende informatie zou kunnen geven. Ik heb veel gehoord en gelezen. In deze serie van vijf zal ik daar onder andere over schrijven.

Of het strafproces van de Decembermoorden in Suriname leeft, is een veel gestelde vraag. Die vraag kan ik volmondig beantwoorden met: Ja, het leeft en er wordt vaak over gesproken! Als mensen zeggen, dat ze het zich niet meer kunnen heugen, dan willen ze er niet (meer) over praten.

Lees meer

Amnestie en strafproces

/0 Reacties/in /door

april – mei 2007

‘Aan de verdachten van de Decembermoorden zou amnestie moeten worden verleend!’ Sinds ik hier ben – nu al 4 weken – speelt deze discussie. De gesprekken daarover gaan met veel heftigheid gepaard.

Begrijpelijk, omdat nooit eerder zo openlijk over de gebeurtenissen van 1982 is gepraat. Dat het kan, geeft aan dat Suriname zich enigszins heeft weten te bevrijden van het zelfopgelegde zwijgen.
Het is geen gemakkelijke discussie en maakt de tweedeling in de samenleving weer eens duidelijk. Als je voor amnestie bent, word je te snel gezien als pleitbezorger van Bouterse. Ben je tegen? Dan ben je te gauw een tegenstander. Daarom is de positie van parlementsvoorzitter Paul Somohardjo, zo een interessante.

Lees meer

De Bezinningsdienst

/0 Reacties/in /door

Donderdag 26 april 2007
Tijd: 19.00 – 22.00 uur
Lokatie: Sint Alfonsiuskerk
Adres: Verlengde Keizerstraat

Op zaterdag 21 april zie ik een grote advertentie in de Ware Tijd, het toonaangevende ochtendblad van Suriname. In de advertentie wordt bekend gemaakt dat: de Organisatie voor Gerechtigheid en Vrede (OGV) op donderdag 26 april een bezinningsdienst houdt in verband met het strafproces van de 8 decembermoorden.

Ik weet dat Betty Goede de voorzitter is, ik bel haar. Ik wil weten waarom juist nu een bijeenkomst wordt georganiseerd en of ik mag filmen. ‘Het OGV wil de nabestaanden steunen in deze moeilijke dagen en het gevoel geven, dat ze er niet alleen voor staan’, zegt Goede. De heftigheid waarmee de discussie over de moorden en de rechtzaak wordt gevoerd, is de directe aanleiding.

Voor toestemming om te filmen moet ik bij pater Karel Choennie zijn, hij leidt de gebedsdienst. Een paar dagen eerder had ik Choennie al kritisch horen spreken over 8 december en amnestie in het televisieprogramma To The Point. Choennie werd ooit genoemd als kandidaat bisschop van Suriname. Hij past in de traditie van Zuid-Amerikaanse priesters, die zich kritisch uitspreken over maatschappelijke en politieke issues. Hij is voor gratie, maar pas als de waarheid is verteld en er berechting heeft plaatsgehad. Meer nog dan voor gratie is hij voor verzoening.

Lees meer

Hanka

/0 Reacties/in /door

Dinsdag 24 april 2007
Tijd: 13:00 – 15:00 uur
Lokatie: Boxel

Een paar dagen geleden ontmoet ik haar op het terras van de pier van hotel Torarica: Hanka. Ik was meegevraagd door een vriendin. Een groepje vrouwen van de golfclub zou elkaar daar ontmoeten. Een van hen is jarig en ze hebben een surprise borrel georganiseerd.

We komen naast elkaar te zitten en al gauw raken we aan de praat. Wat ik deed en of ik op vakantie was? ‘Ik ben journalist en ben op familiebezoek, maar ik ben ook bezig een aantal verhalen vast te leggen in de aanloop naar het 8 decemberstrafproces.’
Ze vertelt dat ze op Boxel woont dicht bij de marinebasis. Mijn aandacht is getrokken! Ik vertel dat ik binnenkort de basis mag bezoeken en of ik dan bij haar langs mag komen. ‘Ja, dat is goed.’ Ik krijg haar telefoonnummer en ik spreek af haar te bellen.

Ze is Nederlandse en komt oorspronkelijk uit Baarn, daar leert ze haar man ook kennen. In 1966 toen hij zijn studie afgerond had, ging hij terug naar Suriname. Zij gaat met hem mee. In het begin veel heimwee natuurlijk. ‘Ik zei toen, als ik hier dood ga, wil ik hier niet eens begraven wilen worden. Nu wil ik nergens anders meer wonen.’

Lees meer